Ik zal het nooit meer vergeten? nou ja, nooit. In ieder geval weet ik het nu nog en ik wil het graag met jullie delen.
Het was, ik geloof ergens in maart, in Amsterdam dit jaar bij een concert van één of ander poep-punkbandje die Dark WiZZard waarschijnlijk geweldig had gevonden. Ze hadden de naam: C0H2 (dacht ik). Vraag mij niet hoe ik daar verzeild ben geraakt, want dat wil ik zelf niet eens meer weten.
Anyway, op een gegeven moment werd het donker in de zaal en toen het weer licht werd hadden de bandleden doodskopmaskers op en begon de zanger te brullen. Ik zei met gedempte stem (enigszins hardop): “Het lijkt Slipknot wel.” Zodra een lange slungel van 16-jaar, die naast mij stond en uiteraard gehuld in skaterskleding, dit hoorde, begon hij te schreeuwen: “SLIPKNOOOT! SLIPKNOOOT! HET IS NET SLIPKNOOOT!” In zijn enthousiasme sloeg zijn stem steeds over (baard in zijn keel) en vloog er kwijl en spuug uit zijn bek?
Ik zal nooit meer vergeten hoe die andere 12-jarigen opeens een brede lach op hun gezicht kregen en twinkels in hun oogjes alsof ze hun eerste Power Ranger kregen van de goede Sint.
Toen besefte ik opeens weer wat voor invloed ik heb op minderjarigen en hoe ik ze naar mijn hand kan zetten. Vandaar dat ik ook actief ben op het 14tot20 prikbord. Die luisteren tenminste nog naar me.
I'm watching you,
D.I.S.